Saturday, January 31, 2009

Unsterbliche Geliebte

guten Morgen am 7ten Juli -

schon im Bette drängen sich die Ideen zu dir meine Unsterbliche Geliebte, hier und da freudig, dann wieder traurig. Vom Schicksaale abwartend, ob es unß erhört - leben kann ich entweder nur gantz mit dir oder gar nicht, ja ich habe beschlossen in der Ferne so lange herum zu irren, bis ich in deine Arme fliegen kann, und mich ganz heimathlich bei dir nennen kann, meine Seele von dir umgeben ins Reich der Geister schicken kann - ja leider muß es sejn - du wirst dich fassen um so mehr, da du meine Treue gegen dich kennst, nie eine andre kann mein Herz besizen, nie - nie -

O GOTT warum sich entfernen müßen, was man so liebt und doch ist mein Leben in V. so wie jezt ein kümerliches Leben -Deine Liebe macht mich zum glücklichsten und zum unglücklichsten zugleich in meinen Jahren jezt bedürfte ich einiger Einförmigkeit Gleichheit des Lebens - kann diese bej unserm Verhältniße bestehen? -Engel, eben erfahre ich, daß die Post alle Tage abgeht - und ich muß daher schließen, damit du den B. gleich erhälst - sej ruhig, nur durch Ruhiges beschauen unsres Dasejns können wir unsern Zweck zusamen zu leben erreichen -sej ruhig - liebe mich - heute - gestern - Welche Sehnsucht mit Thränen nach dir - dir - dir - mein Leben mein alles - leb wohl - o liebe mich fort - verken nie das treuste Herz
deines

Geliebten
L.

ewig dein
ewig mein
ewig unß

(Ludwig van Beethoven)

Sunday, January 25, 2009

Demerits

Eh nagpapakaradikal nga ako kaya ako nagpahighlights ng pink. Sabi ko nga dun sa bakla blue e. Kaso mo nagpakulay ako ng red dati. Tas humalo na parang naging violet. Tas kumupas na naging pink. Kaya pink ang highlights ko ngayon. Dahil nagpapakaradikal ako.

Nagpapakaradikal ako parang nung every year nalang kumakanta ako sa opera pero nakapanlalaki. Kelangan nila ng soprano choir pero gusto ko lalaking soprano para heavy. Para parang may political statement. Dahil sa pink kong buhok naiintriga na ang mga tao. Parang gusto na rin nilang magpakulay ng pink. Sumisigabo na ang social life ko at nagiging instrumento ko ang pink kong buhok para makipagdaldalan sa mga tao. Tumaas nga confidence level ko e. Kasi maganda daw tingnan. O diba kung at least 5 times a day papansinin buhok mo, 35 times a week, feeling mo superstar ka na. Instant attitude kumbaga kahit nakapambahay ka lang. Kung dalang-dala mo pa kasi feeling mo nga may gusto kang ipahiwatig, grabeng level na ng confidence yun. Pero hindi yung tipong magkakatwister na sa sobrang hangin. Pansinin kumbaga kesa nung dating wala ka man lang makausap. Eh kung mangangampanya ka pa. Maaalala ka ng mga tao dahil sa pink mong buhok.

Tapos ngayon papakulayan niyo ng itim? Aba, pati ba buhok ko minimilitarize niyo? Kunsabagay choice ko naman tong pinasok ko. Pero kung demerits lang at demerits ang itatapat nyo, bring it on baby! Kahit gabihin pa tayo sa kaka-squat thrust ko. Tingnan mo naman ang buhok ko. May statement talaga. Lalabanan ang militarization, nagpapakatibak. No sir, I won't dye my hair, sir. Ife-fake ko nalang. Sespray-an ko nalang ng itim. Pero sa loob, pink parin lalo na pag di kayo nakatingin. Gusto ko parin naman pumasa noh. Mapapagod din ako kaka-squat thrust. Pero di ko pakukulayan ng itim ang pink kong buhok hanggang sa mapagod din kayo sakin.

Sunday, January 18, 2009

New Year's Resolution

Kailangan hindi ako magshift sa kahit anong BS para naman ako ang maging cause the Stendhal Syndrome mo. Alam mo yun, kahit nga bakla si Mozart nung sumisikat siya eh sobrang elibs na elibs yung mga tao. Eh ngayon kung pakikinggan mo, parang ang baduy nya. Tingin ko darating din ang panahon ko. Yung tipong sa kaa-artsy-fartsy ko eh darating ang panahon na mahihimatay ka sa art ko. O sino ba namang hindi vain. Basta yun na yun. Makikita mo.

Monday, December 29, 2008

Merry Christmas




Bigla ko lang naisip na nabobobo na ko. Kanina wala akong magawa naglakad-lakad ako sa Intramuros, sa Binondo tas nakipag-inuman sa Katipunan. Maganda naman ang Pilipinas kung titingnan mo. Relative naman lahat ng pananaw at sa tingin ko, maganda ang Pilipinas. (Kahit pa sinabi ni Sionil Jose na "Manila is incredibly ugly...") Maganda maglakad sa Roxas Boulevard na maraming parol. Marami ring magkaholding-hands. Pero sa ngayon, na kahit anong gawin kong pagbabasa, kung hindi naman ako nahahasa sa pakikipagpalitan ng kuro-kuro, para na rin akong walang natututunan. Tingnan mo nga't anong natutunan ko sa educational trip ko? Putanginang maganda ang Pilipinas. Sukang suka na kong makinig sa sarili kong mga pananaw. Wala na nga akong input, ano pang ia-output ng utak ko? Puro putak nalang tuloy. Minsan tinatamad na kong magpinta. Nakakalimutan ko na rin kung pano gumuhit. Napapagod na kong umawit kahit Kundiman (e magpapasukan na noh tapos exam na) Di kaya'y kulang lang ako sa pag-ibig? Naniniwala ka ba sa ganon? Na ang pag-ibig ang siyang kahulugan ng lahat ng bagay na sa sobrang abstract basta sabihin mo lang pag-ibig, no questions asked, yun na yun?

Ayun lang, Merry Christmas. Happy New Year. Sana hindi lang pera nasa isip mo ngayon para naman masabi kong pag-ibig ang nagpapainog sa mundo at hindi kapitalismo.

Ayan, ayan ang lasing na, naeempatso pa.

Saturday, December 13, 2008

Madaling Araw

Tangina mo kung...

- di ka nakikinig ng kundiman
- di ka nanunuod ng sarswela
- di ka nagbabasa ng libro
- di ka nagbabasa ng dyaryo
- di ka lumalamon
- di ka nagpapasakay sa koche
- di ka nagtitipid
- di ka namamansin
- di ka nagtuturo pag may nagpapaturo
- di ka gumagawa pag may nagpapagawa
- di ka nakiki-ride
- di ka pa bumibili ng panregalo
- di ka tumatawa
- di ka tumitira
- di ka tumitigil mang-asar
- di ka nanlilibre
- di ka nakikipagpustahan
- nanaboy ka
- nananaboy ka kahit nagmamagandang-tao na yung tao
- di ka nagsasabi ng totoo
- di ka kumakain ng pansit canton
- kebs ka lang
- wala kang pakialam
- wala kang kaalam-alam
- nagsusuplada ka pa
- di ka nag-aaral kunwari
- mayabang ka
- nagmamagaling ka
- di ka nagpipinta
- nababaduyan ka pa sa mga nagpapaka-artsy
- nagsesenti-senti ka (parang gago)
- nangungurakot ka
- korny ka
- di ka nagpapakatotoo
- hindi ka bakla at hindi mo ko gusto (hahaha)
- kupal ka at nampopower-trip
- di ka marunong magdasal
- di ka nag-eeffort
- di kita kaibigan
- di ka marunong magsorry
- di ka marunong magpatawad
- di ka matiyaga
- di ka marunong magtagalog
- di ka nakakalimot
- di ka nakakalimot ng utang
- di ka marunong magwaldas ng pera
- di ka sumasama sa inuman
- di ka nakikitagay
- di ka nabubuhay
- di ka pa nanunuod ng Atang

Tangina mo! Hahaha!

---

Madaling Araw

ni Francisco Santiago

Irog ko'y dinggin
Ang tibok ng puso
Sana'y damdamin
Hirap nang sumuyo
Manong itunghay
Ang matang mapungay
Na siyang tanging ilaw
Ng buhay kong papanaw

Sa gitna ng karimlan,
Magmadaling araw ka
At ako ay lawitan ng habag
At pagsinta
Kung ako'y mamatay
Sa lungkot, nyaring buhay
Lumapit ka lang at mabubuhay

At kung magkagayon Mutya,
Mapalad ang buhay ko
Magdaranas ng tuwa dahil sa iyo
Madaling araw na sinta
Liwanag ko't tanglaw
Halina irog ko at
Mahalin mo ako

Mutyang mapalad na ang buhay ko
Nang dahilan sa ganda mo,
Madaling araw na sinta
Liwang ko't tanglaw
Halina irog ko at
Mahalin mo ako

Manungaw ka liyag
Ilaw ko't pangarap
At madaling araw na.

*Waw, Twilight na Breaking Dawn!

Sunday, November 23, 2008

Kundiman

Totoo nga ba't wala nang kumakanta ng Kundiman sa ngayon?

Sayang hindi nila mararamdaman kung pano matunaw ang puso. Yung tipong nahuhulog na sa sikmura mong hinalukay. May mga chords na may ganong effect. Lalo na pag augmented na bagsakan. Pwede sa jazz. Pero bago pa magjazz sa Pilipinas, nakalakip na yun sa mga Kundiman. Ang yabong talaga ng kultura, kitang-kita sa timpla ng chords ng mga Kundiman. Sayang naman kung mapapanis lang ang tamis ng mga awit.

Kitang Dalawa

Kung yaring puso ay isang bulaklak
Hagkan mo't ang bango'y samyuin ng lahat
At kung magsawa ka sa bangong nilanghap
Lugasin at kamay mo ang hahalimuyak

Kung yaring buhay ay silid na munti
Bukod tanging ikaw ang magmamay-ari
Alak ng ligaya ang haing palagi
Sa ibang anyaya'y pinto'y nakasusi

Mailap mang ibong ang aking pag-ibig
Ay liligaya rin sa pagkakapiit
Siya'y magpupugad sa mutya kong dibdib
At walang pambuhay kundi ang iyong halik

Ngunit ako'y ako at ikaw ay ikaw
Lupa't langit waring taklob habang araw
Ay lupa ri't langit na magkahiwalay
Kalangitan ka nga't
Ako ay libingan

---

Ang emo ni Amado